մեկ գետն էր երևում
մեկ բազրիքը ու զույգ ձեռք
մեկ գետն էր երևում
մեկ բազրիքը ու զույգ ձեռք
մեկ գետն էր երևում…
աչքերն իմ ջրե կոլբաներ անհաստատ
մարմինը կիրք
փշաքաղ ձևվացք
դուռ մաքսանենգ
բայց սեփական
և դիմադրող
քայլին առաջ
երկնաքերը նույն կամուրջն է կենարար
մարդիկ վերից գետ ցիրուցան
մարդիկ վերից – իրական չափի մեջ –
տե’ս
ինքդ քեզ
և սիրիր ընկերոջդ
ինչպես…
քեզ…
մեկ գետն էր երևում
մեկ բազրիքը ու զույգ ձեռք
մեկ գետն էր երևում
մեկ բազրիքը ու զույգ ձեռք
միայն գետն էր երևում…
