Ծեր մարդը խղճաց ինձ,
ես ընդամենը 17 տարեկան եմ…

Մերկացած բառեր,
չափահասության չտանող փորձանոթ,
գալարվող ամբոխ, որ օգտագործվեց,
մեկ բեմում,
իսկ հետո վերջին վագոնում գարեջուր խմեց
(բոլորն էլ մեռնելուց առաջ հարբում են)
երևի ես նրանցից մեկը չեմ`
դեռ բարձրանալ է պետք այս
անվերջանալի սանդուղքով…

Ծեր մարդու դողացող դեմքից հետո
ես սկսել եմ ուրվականների վրայով
թռչել սովորել,
սկզբում սպանեցի տանիքների վրա թափառող կատուներին,
հետո հիվանդ կնոջը մահճակալի տեղը
ցույց տվեցի`
չշտապելու պատճառով մոռացա
մանրը դեղատանը
ու մի լավ ծիծաղացի սև ժապավեններով փաթաթված էակի վրա,

ես անկանոն շարժում եմ շրթունքներս.
լացելը թուլության նշան է,
ես «ուժեղ մարդե երևալու հիվանդությամբ եմ տառապում,
ու Ծեր մարդը երևի նկատեց, որ տանիքը մի հետաքրքիր օր ծակվել է,
ու ջրի կաթկթոցը բորբոսի է հասցրել հատակը,

Տագնապի ահռելի զանգվածից ես սկսել եմ խնամել հոգիս
հաջորդ տարի` աշնանը, ես կարգավորված մարդ կլինեմ,
ինչ-որ դատարկ պատասխանատվության զգացում կա,
որից ազատվել երևի պետք չէ,
այլ դեպքում ինձ անընդհատ կուղեկցի Ծեր մարդու ստվերը…

https://www.youtube.com/watch?v=_e8_A7ri8OA