Գրանցելը ազգագրության սկզբնական խնդիրներից է. դուրս ես գալիս դաշտ, ինչ-որ բան ես տեսնում, սկսում ես նկարագրել, այդ նկարագրելն էլ հենց գրանցումն է՝ գրաֆիոն, որից էլ թարգմանվեց գրությունը: Պետք է հասկանալ, թե ինչ ես գրել, թե ովքեր են նրանք, դու մեկնաբանում ես, քննարկում քո մեջ, հետազոտում և ոչ միայն գրանցում: «Լոգիա» բառը կարծես թե ավելի է սազում՝ «բանությունը»: Նման քայլ արվում է՝ -գրությունից անցնել -բանության, սակայն չպետք է հասկանալ այնպես, թե «ազգաբանություն» տերմինը ամբողջովին նոր է և եկել է ի հակադրություն «ազգագրության», սա տերմինի տրամաբանական զարգացումն է, բայց այդ «ազգաբանությունը» (ethnology) առաջարկում էր դեռևս 1830թ. ֆիզիկոս Ժան-Ժակ Ամպերը՝ կատարելով մի դասդասում հումանիտար գիտությունների մեջ: Այսօր մենք նայում ենք ոչ թե զուտ ժամանակակագրական տերմինի հայտնելը, այլ թե ինչպես է զարգանում այսօրվա մեր օրերից նայելով, թե ինչպես է այս գիտության անունը տարբեր ձևերով զարգանում՝ -գրությունից գնալով դեպի -բանություն…

Գրականության ցանկ

1. А. Р. Рэдклифф-Браун.Метод в социальнойантропологии. М., 2001.

2. В. А. Шнирельман. Злоключения одной науки: этногенетические исследования и сталинская национальная политика – Этнографическоеобзрение, 1993, № 3, http://journal.iea.ras.ru/archive/1990s/1993/Shnirelman_1993_3.pdf

3. ИммануилВаллерстайн. Конецзнакомогомира: Социология XXI века. М., 2004.

4. ИммануилВаллерстайн. Эволюцияструктурзнания в миросистемнойперспективе. – В егокн. Миросистемныйанализ: Введение. М.,2006, с. 231-247.