Երեխայակենտրոնության մասին զրուցում են Հերմինե Ստեփանյանը և հոգեբան Մարիաննա Փահլևանյանը։

• Մանկության պատմություն․ ի՞նչպես է ձևավորվել երեխայակենտրոնությունը, ե՞րբ են սկսել երեխային ընկալել որպես մարդու առանձին տեսակ, այլ ոչ մեծահասակի թերի տարբերակ;
• Արդյո՞ք երեխայակենտրոնությունը կարող է նաև վտանգներ պարունակել, հանգեցնել էգոցենտրիզմի ու գերխնամքի;
• Երեխայակենտրոնությունը Հայաստանում․ արդյո՞ք 21-րդ դարի գիտելիքներն ու ինֆորմացիան ճնշում են ինտուիտիվ ծնողավարությունը;
• Ծնողակենտրոնությունը՝ որպես երեխայակենտրոնության մաս․ «բավականաչափ լավ մայր» կամ արդյո՞ք նորմալ է, որ ծնողը սխալներ գործի;
• Ի՞նչ առաձնահատկություններ ունի երեխայակենտրոնությունը մեր մշակութային միջավայրում, արդյո՞ք տարբեր է քաղաքային և գյուղական համայնքներում;
• Արդյո՞ք երեխայակենտրոնությունը թափանցել է նաև կրթական համակարգ՝ մանկապարտեզներ, դպրոցներ;
• Էմոցիոնալ ինտելեկտ և ծնող-երեխա կապ;
• Ի՞նչն է ամենակարևորը երեխայի հետ շփման մեջ։