«Ստատուս-քվոյի հայկական ճարտարապետությունը» հետազոտության շուրջ զրուցում են Աննա Գևորգյանը և պատմագետ Նժդեհ Հովսեփյանը։

• Ստատուս-քվոյի հայկական ճարտարապետությունը․ տարբեր լեզուներ և լեքսիկոններ՝ միջազգային գործընկերների հետ և երկրի ներում;
• 1997-1998 թվականների երկու մոտեցումները՝ առարկայականությունն ընդդեմ զգացականության;
• Ղարաբաղի հարցը դարձավ շահարկումների առարկա տարբեր քաղաքական ուժերի և անհատների համար;
• Ցեղասպանության միջազգային ճանաչումը և Ղարաբաղի հարցում ստատուս-քվոյի պահպանումը՝ Հայաստանի պետական քաղաքականություն;
• Արդյո՞ք ստատուս-քվոյի ճարտարապետները չէին ակնկալում նոր պատերազմ;
• Ինչպե՞ս Ապրիլյան պատերազմը մեկնաբանվեց որպես ստատուս-քվոյի ճշմարտացիության ապացույց;
• Ինչո՞ւ հետազոտության մեջ անդրադարձ չի արվել արտաքին քաղաքական միջավայրերի փոփոխություններին;
• Ի՞նչ տեղի ունեցավ փչված փուչիկի հետ 2018 թվականից հետո․ փորձելով երկրի ներքին լեքսիկոնն աշխարհին ներկայացնել;
• Հայաստանում երկխոսային մոդելը միշտ լուսանցքում է եղել՝ «մահ կամ ազատություն»։