Հոգեբանության մեջ դեռևս հստակ սահմանազատված չէ՝ ինչ ասել է շիզոֆրենիա կամ երբ է այն առաջանում, քանի որ շիզոֆրենիա հիվանդությամբ որակելու համար հարկավոր է առնվազն վեց ամիս հետազոտություն կատարել:
Պոստմոդեռնիստ մտածողներից Միշել Ֆուկոն, ով հանգամանալից անդրադարձել է խելագարության խնդրին՝ խելագարությունը հասարակության մեջ, խելագարությունը և քաղաքակրթությունը, խելագարություն և ողջամտություն, ասում էր, որ տարբեր ժամանակաշրջաններում սա կարծես թե կոնսենսուս է եղել հասարակության մեջ, այսինքն՝ մենք պայմանավորվում ենք, որ եթե հետևյալ չափանիշներին մարդը չի համապատասխանում, ապա նրան որակել որպես խելագարի: Այսինքն ամեն ինչ շատ պայմանական է, հստակ սահմաններ չկան: Օր.՝ նույն նևրոտիկ հիվանդները և շիզոֆրենիկները իրականում նույն տեսակի հիվանդություններին են պատկանում, բայց նևրոտիկն իր վարքով ոչնչով չի առանձնանում մեզնից յուրաքանչյուրից, բացի այդ այս ուրբանիզացված, գլոբալ աշխարհում հիմա շատ քչերիս մոտ կբացակայեն նմանատիպ ինչ-որ դրսևորումներ…
Գրականության ցանկ
2. Կենսաէթիկայի հիմնահարցեր, կազմ. Հ. սրկ. Սարգսյան, Վ. սրկ. Ասլանյան, Ս. էջմիածին, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածին, 2013
3. «Հոգեբուժական օգնության մասին» ՀՀ օրենքի 16-րդ հոդված
4. Lloyd I. Sederer//Hospitalization: A life saving yet often aversive intervention//https://www.psychologytoday.com/blog/therapy-it-s-more-just-talk/201310/involuntary-psychiatric-hospitalization
