Արտաշեսին դատապարտելուց և թագավորությունից հեռացնելուց հետո պարսիկները մարզպան են ուղարկում պարսիկի, ճիշտ այնպես, ինչպես նախորդ՝ Խոսրովի ժամանակ հայ նախարարները գրել էին իրենց նամակում, որ լավ կլինի, որ որևէ պարսիկ զորավար կամ պարսիկ պաշտոնյա ուղարկեք, որպեսզի նա գա ու իմանա, թե մեզանից ով է առավել նվիրված, և ով նվիրված չէ: Ահա այս նույն սցենարը կրկնվեց Արտաշեսի դեպքում, և նշանակվեց այն պարսիկ մարզպանը, որը երազում էին հայոց նախարարները դրանից 40-50 տարի առաջ: Տեղի ունեցավ այն, ինչ պիտի լիներ: Եվ ինչպես Խորենացին է ասում՝ հայոց թագավորությունը վերացավ իրենց իսկ կամքով…