Գիտությունը խորհրդային Հայաստան մտել է (ես կասեի՝ մտցվել է) ոչ թե ի պատասխան մեր երկրի զարգացման բնականոն պահանջներին, այլ, փաստորեն, արհեստական կերպով: Մենք սա պետք է հստակ գիտակցենք: Այսինքն՝ հայ ժողովուրդը 30-ականներին իր զարգացման մակարդակով, խնդիրներով, որ ուներ, անցած ողբերգություններով և այլն ամենևին նախապատրաստված չէր մեծ գիտություն ունենալուն, բայց Հայաստանը կազմում էր խորհրդային մեծ տերության մասը, և ԽՍՀՄ-ը 30-ականների վերջերից սկսած բուռն զարկ տվեց գիտության զարգացմանը: Վերածվելով գերտերության՝ ԽՍՀՄ-ը քաջ գիտակցում էր, որ գերտերություն մնալու կարևորագույն նախապայմաններից մեկը գիտությունն էր, գիտատար արդյունաբերությունը՝ մասնավորապես ռազմականը: