Էներգետիկ աշխարհաքաղաքականության մեջ Թուրքիայի հանդեպ հետաքրքրությունը մեծացավ մի այլ խոշոր «խաղացողի»՝ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո: Առաջին հերթին այդ հետաքրքրության պատճառն է այն, որ թեև Թուրքիան չունի ռեսուրսներ, այնուամենայնիվ, գտնվում է այն տարածաշրջանում, որտեղ կենտրոնացված է ածխաջրածնի համաշխարհային պաշարի 78-80%-ը: Մյուս պատճառն այն է, որ Թուրքիան ունի էներգիայի հսկայական պահանջարկ, որը փորձում է լրացնել բոլոր ուղղություններով և միջոցներով: Թուրքիայի էներգետիկ գործընթացները բաժանվում են երեք խմբի՝ կապված երեք ծովերի և դրանց մերձակայքում գտնվող էներգետիկ աղբյուրների հետ:
