Մարդու և ժամանակի փոխհարաբերության հարցը գոյութենական, մտավորական, սոցիալ-քաղաքական ու շատ այլ առումներով ուշագրավ հարց է։
Վաղուց սովորական է դարձել համարելը, որ մարդը գործ ունի ժամանակի երեք չափումների՝ անցյալի, ներկայի ու ապագայի հետ։ Տրամաբանորեն՝ մարդու համաւր լինել ժամանակակից նշանակում է համահունչ լինել ներկային, համաքայլ՝ դեպի ապագա ձգվող նրա միտումներին։
Բայց արդյո՞ք ժամանակակից լինելն ընդամենը ներկայի հետ այսպիսի մի հարաբերություն է, համահունչ ու համաքայլ լինելու ձգտումներում իրականության ի՞նչ կողմեր են ի հայտ գալիս, դրանց առերեսվելը ի՞նչ է պահանջում մարդուց։
Իտալացի փիլիսոփա Ջորջո Ագամբենի «Ի՞նչ է ժամանակակիցը» բանախոսությամբ անդրադառնում է վերը նշված և շատ այլ հարցերի։
