Մերի Բադալյանի համար արվեստի գործ ստեղծելը բնազդային գործընթաց է և թերապևտիկ նշանակություն ունի։
Նրա գործերի մեծ մասն ինքն իր կամ աշխարհի հետ կոնֆլիկտներն են, ինչպես նաև հոգեկան առողջության հետ կապված խնդիրներն ու ֆեմինիզմը։
Մերին հիմնականում աշխատում է հուլունքներով` երբեմն դրանք համադրելով ներկերի և/կամ թելերի հետ։
Հայաստանում ավանդական արհեստները և ժամանակակից արվեստը մեծ մասամբ մեկուսացված են միմյանցից, նույնիսկ հաճախ մրցակցում են և հակադրվում։ Սակայն արհեստներն ու ժամանակակից արվեստը ոչ միայն հատման որոշակի կետեր ունեն, այլև կարող են գոյակցել միմյանց հետ։
Հաղորդումը նպատակ ունի ներկայացնել այս երկու ոլորտները համատեղող արվեստագետներին և նրանց փորձառությունը:
