Հայտնի է, որ Թուրքիան հարուստ չէ իր բնական պաշարներով, բայց Թուրքիայի այդ բացը լրացվում է նրա աշխարհագրական դիրքով: Թուրքիան իր սպառած գազի 98տոկոսը ներկրում է արտերկրից: հիմնական մատակարար գործընկեր երկրները Ռուսաստանը, Իրանը ևԱդրբեջանն են: Գազը տարբեր գներով է գազ գնում իր հիմնական մատակարարներից. ամենաէժան գնով գազ է գնվում Ադրբեջանից, ապա Ռուսաստանից, իսկ ամենաթանկ գնով գազ գնում է Իրանից: Ամենախոշոր գազամատակարարը Ռուսաստանն է՝ Թուրքիա ներկրվող գազի կեսից ավելին ապահովում է Ռուսաստանը:
Ստացվում է, որ ռուս-եվրոպական այս գազային մրցակցության մեջ հաղթող է հանդիսանում հենց Թուրքիան, քանի որ երկու դեպքում էլ խողովակաշարերը պետք է անցնեն Թուրքիայի տարածքով: Սակայն այժմ իրավիճակը կտրուկ փոխվել է: Ղրիմի միացումը Ռուսաստանին էականորեն փոխել է այդ իրավիճակը:
