Մանե Գրիգորյան. ***

խաղալիքը ձեռքին եղբորիցդ վախեցիր,
որ նեղ օրերին,
դոդոշի պես դուրս ցցած աչքերով,
առավոտյան ցողի պես մաքուր արցունքն
աչքերին,
միամիտ,
անմեղ,
անհավատալի սիրուն ժպիտով,
կացինը ձեռքին մոտենում է

սկզբում թվում է՝ եղբայրդ է,
թուրը կմոտեցնի սրտիդ,
հետո կշփոթվի,
դու էլ մեծի պես,
Նյու- Յորքյան փողոցների պես
լայն ժպիտը դեմքիդ խաղացնելով, կասես.
-այ դմբո, սիրտը ձախ կողմում է

թուրը շրջանաձև կպտտեցնի,
ժպիտը քիչ-քիչ կաղավաղվի,
փոքրիկ ագռավներ կհաավաքվեն աչքերի շուրջ,
բերանի ծալքերից առվակներ կհոսեն,
սիրտը կտարածվի ամբողջ մարմնով,
ամեն բջիջը օվկիանոսի պես մեծ կթվա

հանկարծ կկորցնես քեզ,
կգոռաս.
-շան տղա, ձեռքերիս վրա եմ պահել,
ավազե տներ ենք սարքել,
ձեռքերով՝գերեզմաններ փորել,
իշուկի մեկը,-
կասես, չես դիմանա,
աչքերիցդ գետեր կհոսեն,
կբռնես ձեռքը,
կսկսի դողալ,
շենքը դանդաղ կօրորվի ոտքերիդ տակ

Դիտեք նաև՝

Արփի Ոսկանյան. Գրողի մահը

Արփի Ոսկանյան. Գրողի մահը

Իմ վերջին մեծ սերը «գրառող» է և գրողի մասին կարծիք կազմելիս չսխալվելու համար նայում է մյուսների աչքունքին։ Իր բոլոր կոլեգաների պես նա սիրում է մեծ...

Վահե Արսեն. Կորսված արևի արահետով

Վահե Արսեն. Կորսված արևի արահետով

Գիշերը պատռվում է և ծնում մի նոր ու հին Արև, Արևը՝ կորսված արահետներ, որ մանկական կոշիկ են ինձ համար, հեքիաթից պոկված խաղալիք-մեքենա, կամ էլ իրական...

Անահիտ Հայրապետյան. Ըլըբաստրակ

Անահիտ Հայրապետյան. Ըլըբաստրակ

ցորտ ա ծըմըռը եկալ ա տանս առաջը սիպտակ ա մազերս սիպտակ ա մաջս սիպ-սիպտակ ա սիպտակ պատեն յիրա մին սիպտակ ըլըբաստրակ թիվանգը յոր անիմ քինիմ յիրա անիմ սիպտակ ծներին...